De herkomst van de djembé

Het oude Mandingo rijk (Mandingé) besloeg een heel grote oppervlakte dat samenvalt met het huidige Burkina, Ivoorkust, Gambia, Guinee, Liberia, Mali, Senegal en Sierra Leone.
Dit rijk werd bewoond door diverse etnische volkeren en taalgroepen, waarvan de Malinke (of Maninka) er één van is. Andere waren de Peuls, de Kissi, de Guerzi, de Toma, de Bambara, de Marka, de Diola, de Senoufo, de Maraka, de Kassouké, de Baoulé, de Gourou, de Koyakha, de Manian, de Landuma, de Téminé, de Mandegni, de Bamana, de Kaado, de Jula, de Soninké, de Susu, de Syenara en nog (vele) anderen.
Dit lijstje dat dus zeker niet volledig is, geeft een idee van de grootte en de complexiteit van deze oude gemeenschap.
Eén van de dingen dat deze volkeren gemeen hebben is dat ze de djembé als muziekinstrument gebruiken bij hun sociale bijeenkomsten en feesten.

Over de djembé: Text

De vergeten djembé

Voordat de djembé als muziekinstrument werd gebruikt door de Griots – Djembéfola’s werd deze echter al lange tijd voor andere doeleinden gebruikt.
In oorsprong werd de djembé gebruikt als healinginstrument net als alle trommels op de wereld, lang voor ze als muziekinstrument werden gebruikt.
Men gebruikte de trilling van de djembé om op een energetische manier in te werken op personen. Energie = trilling.
Helaas wordt dit aspect van de djembé tegenwoordig ook door de djembéfola’s vergeten en verwaarloosd.
De djembé is op dit vlak nochtans een zeer krachtig instrument en biedt een aangename manier om aan jezelf en je welzijn te werken.
Daar muziek ook ontstaat vanuit trilling, hebben we met onze djembé een perfekte combinatie in handen: een instrument om aan onszelf te werken en om schoonheid te creëren en te beleven.
Ik tracht in mijn lessen en cursussen beiden door te geven aan de deelnemers.

Over de djembé: Text